Edwin
Edwin hardloper, zanger, bassist en tijdens de Marathon Eindhoven: Eindhovenaar.
Edwin voelt zich helemaal in zijn element als hij zijn hardloopkleren aantrekt. “Het klopt dan.” Net zoals wanneer hij zingt. Wat logisch is, hij studeerde immers aan het conservatorium en studeerde af als zanger jazz en lichte muziek. In zijn huiskamer, met op de achtergrond Franse muziek, vertelt hij over zijn laatste marathon, zijn liefde voor Ierland en over de Marathon Eindhoven; de enige keer dat hij zich op en top Eindhovenaar voelt.
Het was een serieuze voorbereiding naar de In Flanders Fields Marathon toe. Een marathon van Diksmuide naar Ieper, “langs de sporen van het strijdgewoel van de Eerste Wereldoorlog, met op mijn startnummer naast mijn naam die van een gesneuvelde atleet”, zoals hij het zelf omschrijft. Naast zijn naam pronkt die van Ralph Chalmers, een schermer die meedeed aan de Olympische Spelen en op 24-jarige leeftijd sneuvelde. Edwin is een man met een liefde voor geschiedenis.
Die In Flanders Fields Marathon liep hij op 9 september. In de voorbereiding ernaar toe dronk hij absurd lang niet, zegt hij grinnikend. “Normaal drink ik een week niet, maar dit keer dacht ik: ik drink gewoon een maand niet.” Maar alle voorbereidingen ten spijt, het weer laat zich niet controleren. Het werd die dag warm, heel warm. Edwin moest zijn pr-schema – zijn pr is 3 uur en 18 minuten – loslaten, al ging hij wel weg met ‘de ballon’ van 3 uur 15. De renners in die groep vertrokken op een tempo van 4 minuten 25, 4 minuten 30. “Ik dacht: ik haak aan en zie ik het gewoon als een hele goede training om te kijken hoe lang ik dit volhoud.” Hij kwam alleen te lopen en dat viel hem zwaar. Er stond geen publiek aan de kant, dat lange stuk langs de IJzer. Hij motiveerde zichzelf door de moeilijke stukken heen en klampte zich vast aan een ineens in de verte opdoemende loper. De laatste twee marathons stapte hij geblesseerd uit, verder dan de 29 kilometer was hij toen niet gekomen. Na de 30 kilometer voelde hij dat hij het ging redden. En bij de finish wachtte het “Belgische” overwinningsbier.
Ook loopt hij de 35ste editie van de Marathon Eindhoven. Het voelt wel raar, er zitten vijf weken tussen In Flanders Fields Marathon en Marathon Eindhoven. Tussendoor gaat hij ook nog naar Ierland. Twaalf dagen rondreizen door Zuidwest Ierland. Het land waar hij zich echt thuis voelt. Vijftien was hij toen hij er voor het eerst kwam. “Samen met een jeugdvriendje op de fiets door Ierland. Ik op de loodzware fiets van mijn vader.” Twee jaar geleden ging hij voor een tweede keer naar Ierland. Acht dagen, met zijn beste vriendin Rian. Met haar loopt hij elke dinsdagavond. Ook zijn derde keer Ierland beleeft hij met Rian. Hij geniet van het land. “De mensen zijn er zo puur, onbevooroordeeld, geïnteresseerd en vol verhalen.”
Photo credit: Rian van den Nieuwenhof
Misschien dat de ontspanning en de rust van Ierland hem een boost geven voor de Marathon Eindhoven. Want echt veel tijd om te trainen neemt hij niet. “Als ik terugkom is het nog maar anderhalve week tot de marathon en eigenlijk tijd om het rustig aan te doen.” Waarom hij dan toch die marathon wil lopen? “Ja, aan de kant staan tijdens de Marathon Eindhoven is voor mij geen optie.”
De marathon in Eindhoven lopen, voelt voor Edwin als thuiskomen. “Ik heb niets met PSV, carnaval en Guus Meeuwis. Er zijn een heleboel dingen waarbij ik me niet in de pas voel lopen als het gaat om typisch Eindhovens.
Maar de dag van de marathon voel ik me een ontzettende Eindhovenaar. Dan ben ik trots op de stad, ben ik blij met de mensen. Ik loop door wijken waar ik heb gevoetbald, gewoond en waar ik verkering heb gehad. Ik ken bijna iedere meter, ieder bobbel, iedere verkeersdrempel.” Edwin woont sinds zijn vijfde in deze contreien, een paar jaar Amsterdam tijdens zijn studie daargelaten.
Edwin, geboren in 1969, is een laatbloeier als het om lopen gaat. Nadat hij gestopt was met roken, blowen en voetballen ontdekte hij, in 2002, dat het slecht gesteld was met zijn conditie. Van een kort stukje rennen was hij bekaf. “Dat moest anders.” Hij trainde zichzelf van minuutjes lopen, naar een half uur en naar zijn eerste wedstrijd in 2006. Dat was de Airborneloop, 15 kilometer met de start en finish op de atletiekbaan. “Het voelde magisch.” Tegenwoordig traint hij gemiddeld vijf keer per week, staat zijn teller op 30 halve marathons, 13 hele marathons en vele 16-kilometerwedstrijden. In totaal bijna 1600 wedstrijdkilometers. Ook bedwong hij rennend vanuit Bedoin de Mont Ventoux, dat was vorig jaar zomer.
Zijn mooiste hardloopherinnering is de marathon van New York. Die liep hij in 2014. Samen met zijn beste vriend werd hij ervoor gevraagd door Amnesty International. “In die tijd had ik kort een relatie met het mooiste meisje van de wereld die ook mijn hardlooptrainster was. Met dat besef stond ik aan de start te wachten totdat ik eindelijk van start mocht. Dat duurde heel lang. Het is de combinatie van ‘het klopt’ en “nu ben ik ineens hier en ga ik aan de meest legendarische marathon mee doen’. Die combinatie maakt dat mijn mooiste herinnering.”
Edwin woont samen met zijn poes Dizzy, genoemd naar Dizzy Gillespie. Die overigens samen met Charlie Parker de bedenker van de bebob was; Edwins vorige kater heette Parker. Naast katten, sport en Ierland heeft hij meer interesses: koken, geschiedenis, dichten, liedjes schrijven, film, literatuur en speelt hij piano en gitaar. En o ja, hij geeft sport- en ontspanningsmassages. En hij is, niet te vergeten, bassist van een stevige rockband, Sweet ’n Sour. Daarmee speelt hij in mei op een festival, met iets aparts. “Het gaat erom dat alle bands iets spelen dat compleet buiten hun comfort zone ligt. Toen dachten wij aan The Beatles, dat staat zo ver van ons normale repertoire af. En nu blijkt het ook voor onszelf een schot in de roos te zijn. Het is zo leuk om er mee bezig te zijn en om te zien hoe snel je er toch een compleet eigen saus aan kan geven. Wat met onze zangeres sowieso al anders is, natuurlijk.”
Voor de foto’s gingen we naar een plek die Edwin het gevoel geeft heel dicht tegen de natuur aan te wonen. “Ik vind dat gewoon een mooi plekje, zoals er hier zoveel zijn. Maar als ik van mijn appartement daar naartoe ren doemt zich ineens een mooi uitzicht voor me op. Je kan heel ver kijken, er staat een boerderijtje, je ziet de wilgen en soms staan er schapen te grazen en staat er een koe. Dan besef ik wat een mazzel ik als hardloper heb om op deze plek te wonen.”
Edwin is aan te moedigen tijdens de Marathon van Eindhoven en je kunt hem zien optreden op 30 december in het Muziekcafé in Helmond, op 13 april tijdens een festival in Valkenswaard en op 18 en 19 mei tijdens een muziekfestival in Bakel.
Meer informatie over de band is te vinden op hun Facebookpagina.
Met dank aan Corine Spaans voor fotografie en tekst!